کدامین صبح موعود؟

خیابان در خیابان پایکوب آهن ودود است

مسافر خسته از موسیقی شهر غم آلود است

به دوشش کوله باری از دوبیتی های دلتنگی

مزامیر نیستانش پر از اندوه داوود است

به صحرا چشم می دوزد سواری خسته پیدا نیست

و بر دریا که از اندوه ماهی ها نمک سود است

می اندیشد به یک آدینه آن صبح تماشایی

می اندیشد ظهورش در کدامین صبح موعود است

تمام سارها آن روز شاعر می شوند از شوق

و شاعر تر از آن ها بید مجنون لب رود است

زمین پلکی به هم تا می زند قد می کشد ناگاه

که می بیند سراسرخالی از بت های نمرود است

۱۳۸۹/۳/۲۱بوشهر