دو شعر

تبر به ذهن زمین   

به پرندگان مظلوم فلسطین  

 

دوباره پنجره هایی شکسته ماند و غروب

پرندگان حزین، دسته دسته ماند و غروب

گرمب...بمب...گرمب...انهدام پنجره ها

تمام دهکده در خون نشسته ماند و غروب

وزید گرگ و گلوی هوا نشانه گرفت

دو تکه ابر و همین...شهر خسته ماند و غروب

پرندگان اهورایی آسمان خشکید

تبر به ذهن زمین نقش بسته ماند و غروب

به ماه چشم بدوز امشب ـ آه ـ کودک من

نثار چشم تو قاب شکسته ماند و غروب 

کسی می آید از این راه جاده منتظر است 

قسم به عصر ببین ایستاده منتظر است

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

شاعر و دادگاه  

فردا تو و دادگاه شاعر
سنگینی صد نگاه شاعر
با یک چمدان شکستنی ـ بغض ـ
باید بزنی به راه شاعر
بر صندلی تکیده ی پارک
می افتی خسته، آه شاعر
این سقف بدون یک پرستو
چشمت را سر پناه شاعر
چون کولی خسته می سرایی
در پرسه شامگاه شاعر:
از شهر کبود قحط باران
از حادثه ای سیاه شاعر
پرونده یک پرنده مفتوح
آویزه قتلگاه شاعر
پرواز به ذهن ما فرو مرد
در پیچ و خم گناه شاعر
با آن که جنازه غزل هاست
بر پنجره پگاه شاعر
دفترچه خاطرات بردار
بنویس نگاه، ماه شاعر